Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów: 33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III). A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?

Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.

Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?

Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.

Puk, Puk 23 ::: Wejście 23

Automat

Puk, puk.
Zapraszam.
Puk, puk.
Proszę.
Puk, puk.

Pytanie pogłębiające:

Czy zdarza Ci się odpowiadać z przyzwyczajenia, zanim jeszcze poczujesz, kto naprawdę puka?
Co w Tobie działa jak automat, a co jest jeszcze żywym wyborem?

Rozwinięcie:

Są takie odpowiedzi, które prawdopodobnie wypowiadasz bez myślenia.
Zapraszasz, prosisz, wpuszczasz, nawet jeśli nie wiesz kogo i po co.
Słowa stają się nawykiem, ruch powtarza się sam.

A potem trudno odróżnić, czy to Ty zdecydowałaś/zdecydowałeś, czy to ktoś nacisnął przycisk.
Może warto zatrzymać się przy jednym pukaniu dłużej niż zwykle.
Nie po to, żeby odmówić, ale żeby usłyszeć, czy tym razem naprawdę chcesz powiedzieć „proszę”.


Emocja 23

Wiersz Systemowy spektakl - Rozmowy z Emocjami - Wydawnictwo Otoya

23. Systemowy spektakl

W pierwszym rzędzie Kłamstwa, nudne miny mają.
Drugi rząd Wymówek, tych co nic nie dają.
W trzecim są Iluzje – może to złudzenia?
W czwartym siedzą Nudy, od samo niechcenia.

Już po trzecim dzwonku, w górę pęd kurtyny,
Rola wraz z Aktorem, są w poczuciu winy.
Braw nie słychać (w)Prawdzie, tylko narzekania,
Każdy Rząd się kłóci, w akcie oceniania.

Drugi akt oskarżeń, scena obrotowa,
dość ma sam dyrygent – rola systemowa.
Dramat z Krwią na scenie – publika szaleje,
Krzyk Manipulacji – ten co w pracy mdleje.

“Dość tego wszystkiego!!! Co tu się wyprawia?!
Wstręt mnie już ogarnął – zaraz puszczę pawia!!!
Wy się tu bawicie, a tam płaczą ludzie!!!”

Z mojej perspektywy – Życie w ludzkim brudzie.

Sprawdź jaka to Emocja

Kliknij: ********

Podpis: Wstręt


Bez znieczulenia

Krzyczysz na system, ale Ty sama/sam logujesz się, podpisujesz i potwierdzasz warunki.

Pytania

  • Co dzieje się w moim ciele, gdy prawda zaczyna boleć?
  • Co czuję, gdy widzę śmiech tam, gdzie powinna być skrucha?
  • Co naprawdę mnie boli? Świat, czy to, że jeszcze próbuję go naprawić?
  • Gdzie kończy się mój Sprzeciw, a zaczyna Pogarda?
  • Co we mnie krzyczy, gdy inni klaszczą?

Poruszenia

Słowo: Zapisz jedno zdanie zaczynające się od “Wychodzę z…”.
Ciało: Wstań i otrzep dłonie, jakbyś zrzucała/zrzucał kurz.
Zmysły: Otwórz okno i poczuj świeże powietrze.
Obraz: Wyobraź sobie, że gasisz reflektor skierowany w Twoją twarz.
Głos: Powiedz wyraźnie: “Nie gram dalej”.

Koszyk
Przewijanie do góry