Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów:
33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III).
A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?
Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.
Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?
Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.
Puk, Puk 6 ::: Wejście 6
Zawieszenie
Puk, puk.
Otwarte.
Czemu nikt nie wchodzi?
…
Podchodzę do drzwi.
Pusto.
Ale czuję, że stoi obok mnie.
…
Usiadłem zdekoncentrowany.
Co robiłem przed tym pukaniem?
Nie wiem.
…
Cisza.
Pytanie pogłębiające:
Czy dziś czegoś oczekujesz, choć już wiesz, że to nie nadejdzie?
Co robisz z pustką, która zostaje w zamian?
Rozwinięcie:
Czasem nic się nie dziej. Nikt nie „wchodzi”. Nic się nie domyka.
Ty jednak stoisz w pół kroku, z dłonią zawieszoną w powietrzu.
To, na co czekałaś/czekałeś, nie przyszło. Został brak.
Brak też coś mówi. Nie zawsze trzeba go natychmiast wypełniać.
Może dziś wystarczy stanąć obok niego i zapytać:
„Co naprawdę znajduje się pod tym brakiem?”
Emocja 6
6. Narada trudów
Lęk przestraszył się Obawy,
Stres rozgrzebał drobne sprawy,
W głowie Przeciąg z Problemami,
Życie niby z Wyzwaniami.
Ból zwinięty w kącie siedział,
marudzeniem odpowiedział,
bo ze zdrowiem miał kłopoty,
i za dużo do roboty.
Weszłam wtedy bez pytania,
gdy spytałam o wyzwania,
Ból nie podszedł w swojej sprawie,
a ja sobą go nie zbawię.
Posłuchajcie wszystkie Trudy,
wiem, że macie swoje brudy,
widzę Was – jesteście ważni,
niech więc Ból nas już nie drażni.
Sprawdź jaka to Emocja
Kliknij: ********
Podpis: Ulga
Bez znieczulenia
“Ulgą” przykrywasz fakt, że wreszcie zrzuciłaś/zrzuciłeś z barków cudze oczekiwania.
Pytania
- Czy wiem, że czasem wystarczy zobaczyć Ból, żeby przestał boleć?
- Co we mnie potrzebuje zostać wysłuchane bez naprawiania?
- Czy potrafię być z Bólem, nie próbując go uciszyć?
- Czy umiem odpoczywać wraz z tym, co wciąż boli?
- Czy dam radę przytulić to, co męczyło mnie najdłużej?
Poruszenia
Słowo: Wypisz trzy rzeczy, których dziś nie naprawisz.
Ciało: Rozluźnij ramiona, jakbyś zrzucał ciężar.
Zmysły: Połóż dłoń na klatce piersiowej i poczuj ciepło.
Obraz: Zrób gest zdmuchiwania kurzu z dłoni.
Głos: Westchnij głęboko. Bez słów i z pełną zgodą.