Puk, Puk 19 ::: Wejście 19
Nie. Tak.
Puk, puk.
(ZAMKNIĘTE!!!!!)
Otwarte. Proszę.
Pytanie pogłębiające:
Czy dziś naprawdę masz zgodę na to, co wpuszczasz?
Rozwinięcie:
Czasem krzyczysz w środku „nie” – ale nikt tego nie słyszy. Nawet Ty. Bo Twoja dłoń już otwiera, Twoje usta mówią „proszę”, a wnętrze… milczy. Nie z mądrości. Z przyzwyczajenia. Z lęku. Z zamrożenia.
I nawet jeśli coś w Tobie zamyka drzwi z trzaskiem, to inna część – ta, która zawsze się ugina – otwiera je z powrotem.
Dziś warto zapytać: czy to jeszcze uprzejmość… czy już brak zgody na siebie?