Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów:
33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III).
A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?
Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.
Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?
Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.
Puk, Puk 11 ::: Wejście 11
Nie dziś
Puk, puk.
Nie odpowiadałem.
Puk, puk.
Uszy zatkałem.
Puk, puk.
Nic nie zrobiłem.
Dobrze pamiętam.
Zmęczony życiem.
Leżałem.
Akurat wtedy nie wstałem.
Pytanie pogłębiające:
Czy umiesz odróżnić brak siły od braku chęci i nie oskarżać się o jedno i drugie?
Rozwinięcie:
Są takie dni, kiedy wszystko w Tobie mówi: „nie ruszaj się”. Tutaj nie chodzi o lenistwo. Chodzi o ochronę i o to, że świat może poczekać, a Ty nie możesz dłużej siebie omijać. Nie dziś.
Emocja 11
11. Gorzki smak
Padało, wręcz lało – z wiatrami porywu,
leżało, bo chciało – nie mam na to wpływu,
przerwało, bo miało – czuję, że nadchodzi,
zbierało, niemało – i się nie łagodzi.
Błąd za błędem leci – obiad przypalony,
Co ja teraz podam – przyszedł zniesmaczony,
Trzasnął! Niby przeciąg – Myśli złość zjadają,
“Dobry dzień” przez zęby – razem nie siadają.
“Jak dzień Tobie minął?” – skąd się to wyrwało?
Jestem tutaj po to, by Cię zabolało,
Ale jeśli wolisz naukę dojrzałości,
Życie Ci pokaże lekcję cierpliwości.
Trochę to drażniące, bo jednak się staram,
wyprowadzać z rytmu – obiad więc przypalam,
choć rozumiem przecież – nie jestem jedyna,
ale lubię patrzeć, gdy Ci więdnie mina.
Sprawdź jaka to Emocja
Kliknij: ********
Podpis: Irytacja
Bez znieczulenia
Nie jesteś ofiarą chaosu, tylko reżyserem własnego bałaganu.
Pytania
- W jakich chwilach gotuję się szybciej niż zupa?
- Czy znam powtarzający się moment, w którym drobiazg staje się burzą?
- Kiedy ostatnio moja złość miała w sobie na końcu odrobinę uśmiechu?
- Czy naprawdę chodzi o obiad, czy o to, że znów nie zostałam/nie zostałem usłyszana/usłyszany?
- Jak smakuje mój Spokój po przypaleniu Emocji?
Poruszenia
Słowo: Napisz jedno zdanie bez “ale”.
Ciało: Zrób szybki wydech z dźwiękiem “ha”.
Zmysły: Umyj dłonie w zimnej wodzie i strząśnij krople.
Obraz: Uporządkuj małą przestrzeń – np. blat, biurko, talerz.
Głos: Powiedz z uśmiechem: “To nie o to”.