Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów: 33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III). A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?

Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.

Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?

Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.

Puk, Puk 31 ::: Wejście 31

Bez kłamstw.

Puk, puk.
Naprawdę? Po co tu przyszłaś?
Po prawdę.

Pytanie pogłębiające:

Czy jesteś gotów przyjąć prawdę, nawet wtedy, gdy przyszła bez zapowiedzi?

Rozwinięcie:

Prawda nie zawsze krzyczy. Czasem tylko puka. Wchodzi, siada i nie mówi nic, ale jej obecność coś zmienia.

Nagle już wiesz. Bez wyjaśnień. Bez walki. Prawda przyszła… i została.


Emocja 31

Wiersz W dół - Rozmowy z Emocjami - Wydawnictwo Otoya

31. W dół

Wodospad spływa – w nim leci ryba.
Czy jest szczęśliwa? Leci, więc…chyba.
Gdyby myślała, w locie by zdechła,
gdyby mówiła – tak by nam rzekła.

Zawsze pływałam, a teraz lecę,
zaraz ląduję…już blisko! – w rzece.
Lecz nie wie tego, że kamień blisko,
jest niebezpiecznie, no i jest ślisko.

Ryba na dole, w rzekę trafiła,
widać, że lotem się ubawiła.
Gdyby myślała, w locie by zdechła,
gdyby mówiła – tak by nam rzekła.

Po co mam myśleć? Ja wolę latać,
niż sobie problem, we łbie rozgniatać.
Morał jest prosty, nie myśl lękami,
przyszłość jest w Teraz. Obawy = błędami.

Sprawdź jaka to Emocja

Kliknij: ********

Podpis: Niepokój


Bez znieczulenia

Nie ma błędu w spadaniu, jeśli wiesz, że w dole też jest Życie i wraz z nim ważne jego lekcje.

Pytania

  • Co się we mnie napina, gdy ktoś mówi: “po prostu odpuść”?
  • W której części ciała czuję napięcie, które nie chce odejść?
  • Co by się stało, gdybym pozwoliła/pozwolił sobie nie reagować w momencie, gdy poczuję lęk?
  • Co mój Lęk próbuje mi pokazać?
  • Czy to jakie miałam/miałem obawy faktycznie wydarzyło się w późniejszym czasie?

Poruszenia

Słowo: Napisz jedno zdanie zaczynające się od “Nie muszę…”.
Ciało: Usiądź i pozwól barkom opaść.
Zmysły: Wsłuchaj się w swój oddech bez jego zmieniania.
Obraz: Wyobraź sobie wodę spływającą po kamieniu.
Głos: Powiedz spokojnie: “Mogę puścić”.

Koszyk
Przewijanie do góry