Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów: 33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III). A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?

Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.

Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?

Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.

Puk, Puk 3 ::: Wejście 3

Jeszcze jedno

Puk, puk.
To znowu ja. Masz czas?
… tak, jasne. Co tam?

Puk, puk.
A jeszcze jedno!
… mów.


Nie zdążyłem zapukać. Mam sprawę.
… ok.

Pytanie pogłębiające:

Czy nauczyłaś/nauczyłeś kogoś, że zawsze masz Czas?
Kiedy ostatnio poczułaś/poczułeś, że ktoś nie puka, tylko wciąż wchodzi w Twoje Życie?

Rozwinięcie:

Czasem pomagamy tak długo, że nawet nie zauważamy, kiedy Drzwi przestają być Drzwiami.
Znikają w nich klamki.
Zostaje tylko korytarz, którym inni przechodzą z nieskończoną ilością pytań, spraw, własnych potrzeb i oczekiwań.

A Ty?
Ty coraz rzadziej siadasz obok siebie (w sobie).
Może dziś warto zamknąć Drzwi. Nie po to, by nikogo nie wpuścić, tylko po to, by znowu usiąść w swoim własnym (s)pokoju.


Emocja 3

Wiersz Serce, które czekało - Rozmowy z Emocjami - Wydawnictwo Otoya

3. Serce, które czekało

Bijące Serce w rytmie bezsilności,
zerkało w Umysł rządzący tym światem.
Łzy ociekały w pustkę samotności,
Nadzieja nie stała się pięknym kwiatem.

W ramionach Miłości coś się zmieniło,
a smutne spojrzenie nic nie widziało,
ta jedna Chwila, w której się skończyło,
Serce za gardło przez Umysł ściskało.

Ciężar zapytał Bezsensu o wagę,
a Ten nie wiedział, co ma odpowiedzieć,
wyciągnął w kolorach Bezsensu flagę,
położył się, zasnął – wolał nie wiedzieć.

Serce i Umysł na siebie zerkają,
Rozmowa zgubiła się w pierwszym Słowie,
Umysł to wiedział – tylko siebie mają,
Serce poczeka na porządek w Głowie.

Sprawdź jaka to Emocja

Kliknij: ********

Podpis: Bezsilność


Bez znieczulenia

To nie jest brak mocy. To Twój nawyk czekania, aż ktoś zdecyduje za Ciebie.

Pytania

  • Czy we mnie też czasem Serce kłóci się z Głową?
  • Co czuję, gdy jedno z nich mówi zbyt głośno?
  • Czy potrafię zaufać, nie rozumiejąc wszystkiego?
  • Co się dzieje, gdy próbuję połączyć Rozsądek z Tęsknotą?
  • Czy wiem, jak brzmi Cisza między…?

Poruszenia

Słowo: Zapisz jedno zdanie zaczynające się od „Dziś nie czekam…”.
Ciało: Oprzyj dłonie na Sercu i brzuchu. Poczuj ich rytm.
Zmysły: Posłuchaj jednej piosenki do końca i bez przewijania.
Obraz: Połóż obok siebie dwa przedmioty. Jeden z nich nazwij “Serce”, drugi “Umysł”. Patrz, aż przestaną się kłócić.
Głos: Powiedz półgłosem: “Wystarczy”.

Koszyk
Przewijanie do góry