Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów:
33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III).
A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?
Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.
Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?
Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.
Puk, Puk 20 ::: Wejście 20
Coś żywego
Puk, puk.
Kwiatka przyniosłam.
O! Dziękuję!
Zadbam o niego.
Pytanie pogłębiające:
Czy potrafisz dziś podlewać coś, czego jeszcze nie widać?
Rozwinięcie:
To tylko kwiatek, ale może przypomnieć, że nie wszystko musi być od razu wielkie, silne, kwitnące. Czasem życie wraca nie w planach, lecz… w doniczce. Nie w decyzjach, ale w podlewaniu.
Czym dziś się opiekujesz? Może to Twoja odwaga, która jeszcze nie ma liści. Może to spokój, który dopiero puszcza korzenie.
Nie musisz widzieć efektów. Wystarczy, że nie zapomnisz podlewać.
Emocja 20
20. Lub
Jestem…lub mnie nie ma.
Sprawdź jaka to Emocja
Kliknij: ********
Podpis: Zaufanie
Bez znieczulenia
Albo wierzysz, albo kontrolujesz. Nie da się robić obu naraz.
Pytania
- Czy potrafię zaufać temu, czego jeszcze nie rozumiem?
- Co się we mnie dzieje, gdy nie mam kontroli?
- Czy potrafię zaufać, że jestem bezpieczna/bezpieczny?
- Czy pozwalam, aby Życie prowadziło mnie bez planu?
- Dlaczego nie ufam?
Poruszenia
Słowo: Zapisz jedno zdanie zaczynające się od “Pozwalam…”.
Ciało: Opuść ramiona i zrób jeden spokojny wdech.
Zmysły: Poczekaj chwilę, aż coś samo się wydarzy. Nic nie przyspieszaj.
Obraz: Zamknij oczy i wyobraź sobie, że coś Cię niesie bez Twojego wysiłku.
Głos: Powiedz cicho: “Niech się dzieje”.