Witaj.
Trafiłaś/Trafiłeś tutaj, bo być może zeskanowałaś/zeskanowałeś kod QR z jednego z produktów:
33 Wejścia do Siebie, 33 Rzeczy, które mówią, 33 Emocje albo 33 Wiersze (Tom I–III).
A może nie szukałaś/szukałeś tego miejsca, a mimo to drzwi lekko się uchyliły?
Poniżej znajdziesz jeden z Puk, Puków. To dialogi lub monologi, które najlepiej czytać powoli, z uważnością. Cała kolekcja jest kompletna i bezpłatna, możesz je losować o dowolnej porze.
Jeśli czujesz, że ten impuls poruszył coś w Tobie, to pod każdym Puk, Puk znajdziesz także jedną z 33 Emocji, również dostępną bezpłatnie. To kolejny krok i zarazem głębsze spojrzenie w to, co mogło w Tobie zapukać. Otworzysz?
Jeśli będziesz chciała/chciał wejść jeszcze dalej, to drzwi do Przestrzeni Otoya są tuż obok.
Puk, Puk 22 ::: Wejście 22
Nie teraz
Puk, puk.
Nie przeszkadzaj mi teraz!
Dobrze… idę sam się bawić.
Pytanie pogłębiające:
Czy pamiętasz, jak to jest być odsyłanym? Być może dziś też kogoś odsyłasz. Na przykład siebie…
Rozwinięcie:
Kiedyś to zdanie bolało. Teraz całkiem możliwe, że wypowiadasz je z napięciem, a może automatycznie. „Nie mam teraz czasu”… ale tamten mały Ty nadal stoi pod drzwiami. Otworzysz albo chociaż uchylisz?
Emocja 22
22. Zamknięte pytania
Co by było gdyby, praca go zmieniła?
Byliby wciąż razem, czy by nie tęskniła?
Dzisiaj z Nim pod mostem, zbieram łzy przetrwania.
Ona jest już z innym, w trybie rozstawania.
Co by było gdyby, kredyt go nie dorwał?
Wszystko potrzebował? Może by się poddał?
I choć wciąż mnie czuje, liczy wciąż tabelki,
kredyt nowy krzyczy – “Jestem tak niewielki!”.
Co by było gdyby, skręcił wtedy w lewo?
Znaki ostrzegały – lecz uderzył w drzewo.
Dzisiaj leżę przy nim, trzyma mnie przy Sercu,
oczy pamiętają, o tym smutnym wieńcu.
Co by było gdyby, zamknąć te pytania?
Życiem się zabawić, sięgnąć po wyzwania.
Jednak masz obawy – mnie nie pytaj… proszę…
Jestem negatywny, tylko żal przynoszę.
Sprawdź jaka to Emocja
Kliknij: ********
Podpis: Żal
Bez znieczulenia
Nie cierpisz przez przeszłość, tylko przez to, że nie potrafisz jej oddać.
Pytania
- Ile razy wracam do tego samego “gdyby”?
- Jak wiele żyć przeżyłam/przeżyłem w tym jednym “co by było gdyby”?
- Ile napisałam/napisałem historii tylko w głowie?
- Kogo chcę uratować, zadając wciąż te same pytania?
- Co wciąż próbuję udowodnić mojej przeszłości?
Poruszenia
Słowo: Napisz jedno zdanie zaczynające się od “Było…”.
Ciało: Usiądź i zrób jeden powolny wydech ustami.
Zmysły: Weź do ręki coś, co już dawno miało zniknąć.
Obraz: Zamknij oczy i wyobraź sobie, że przesuwasz zasłonę między “wtedy” a “Teraz”.
Głos: Powiedz: “Dziękuję, że było”.